رنزو پیانو 3

مجموعه طرح های اجراء شده ی رنزو پیانو :

بازسازی و نوسازی فضای شهری

کارگاه محله ای در شهر اوترانتو- طراحی 1979 ساخت 1979

پروژه ی بازسازی جزیره ی بورانو، ونیز – طراحی 1980

طرح باز زنده سازی اسکله ی قدیمی جنوا- طراحی 1981

تغییر کاربری مجموعه شلومبرگر در منطقه ی مونروژ پاریس – طراحی 1981 ساخت 4- 1981

طرح بازسازی بندر قدیمی جنوا – طرح 1985 ، ساخت 92 – 1988

تغییر کاربری کارخانه ی لینگوتو در تورین – طراحی 1983 ، ساخت 95- 1988

 باز سازی و احیای با روی قدیمی و مرکز شهر رودس – طراحی 1986

بازسازی دروازه شهر و احیای مرکز تاریخی شهر والتا ، مالتا طراحی 1986

باز زنده سازی محله ی ساسی در ماترا – طراحی 1987

بازسازی پوتوسدامر پلاتز در برلین – طراحی 1992 ، ساخت 2000- 1996

طرح جامع منطقه ی ایل سگوبو لونی ، بلانکور، پاریس – طراحی 5- 1993

تغییر کاربری نیروگاه ساحلی به سایت جدیدی برای گالری تات ، لندن طراحی 1995

تالار نیکولا پاگانینی در پارما – طراحی 1997 ، ساخت 2001- 1998

ادامه نوشته

رنزو پیانو 2

پیانو از نگاه راجرز

رنزو پیانو استاد مسلم نور و سبکی است . او درکی شگفت آور از ساخت و مقیاس قطعات دارد . فکر نمی کنم کسی از این نظر به پای او برسد .او فرزند یک ساختمان ساز بود و با پدرش روابط نزدیکی داشت و از این که ساختمان ساز است احساس غرور می کرد. نکته ی غیر معمول درباره ی پیانو آن است که او از کوچک به بزرگ کار می کند . من تاکنون چنین معماری ندیده ام . رویکرد او برای طراحی ساختمان هرگز از ایده شروع نمی شود ، بلکه از زمین سر بر می آورد . او همچنین یکی از باوقارترین معمارانی است که من می شناسم . هم از نظر شخصیتی ، باوقار است و هم ساخته هایش بسیار با وقار و بسیار انسانی به نظر می رسند . آنها پیکره هایی انتزاعی و تجریدی نیستند . آنها بر گرفته از درکی عمیق از این مسئله هستند که ساختمان ها چگونه با هم همراه و هماهنگ می شوند و نور چگونه به درون آنها راه می یابد ؛ او سقف هایی می سازد که نور را به درون می کشند . پیانو از دستگاه عظیم و سنگینی مانند مرکز ژرژ پمپیدو در پاریس ، که آن را با هم طراحی کردیم و همچون پلکانی پر از آدم است ،تا موزه ها و کتابخانه های بسیار زیبا طراحی کرده است ، یکی باوقارتر از دیگری .تنوع آثار پیانو هولناک است .من عاشق استادیوم فوتبال سان نیکولا در باری ، ایتالیا هستم که سازه ی پر عظمت آن در قالب گلبرگ های عظیم بتنی از زمین روییده است .

از سوی دیگر ، ساختمان بیِلِر در سویس می بینیم که از هر چه فکرش را بکنید سبکتر است . نمی خواهم بگویم کدام یک از ساختمان های او بیشتر مورد علاقه من هستند . او یکی از برترین معماران مدرن نسل خویش است . او دریانورد کهنه کاری هم هست . قایق هایش را خود طراحی می کند در اوایل دوستیمان ، حدود 40 سال ، او یک قایق بادبانی بتنی طراحی کرد که واقعا هم عالی از آب درآمد .

برگرفته از:مجله هنر و معماری-شماره نهم (دوره جدید)-تابستان ۱۳۸۷

ر نزو پیانو

برنده مدال طلای AIA در سال 2008

Renzo  Piano

زندگی نامه

رنزو پیانو ، معمار مشهور ایتالیایی ، در چهاردهم سپتامبر سال 1937 در شهر جنوا به دنیا آمد ، شهری که خانه و دفتر کارش هنوز همان جا قرار دارد . پدرش صاحب یک شرکت ساختمانی و همین مسئله بسیار به او کمک کرد تا بسیاری از نظریه های خود را در عمل بیازماید

. پیانو در دانشگاه پلی تکنیک میلان در رشته معماری تحصیل کرد و پس از فارغ التحصیلی ، در همان جا به تدریس مشغول شد (1965-1968 ). درهمین سالها تجربیات خود را با سفرهایی به انگلیس و آمریکا تکمیل کرد در همان دوره با مهندس و طراح فرانسوی ، ژان پرووه ، آشنا شد و این دوستی ، تاثیر عمیقی بر زندگی حرفه ای او گذاشت .

از پروژه های نخستین او می توان به یک مجتمع آپارتمانی در گارونه در نزدیکی آلساندریا (1969) اشاره کرد که البته هنگام ساخت به وسیله ی خود مالک ، تغییرات بسیاری در آن راه یافت . پیانو سپس غرفه ی صنعت ایتالیا در نمایشگاه جهانی 1970 در اوساکا را با استفاده از پوشش های سبک پلاستیکی طراحی کرد . از طریق تدریس در دانشگاه میلان و اتحادیه های معماری در لندن ( AA ) ، با ریچارد راجرز ارتباط یافت . شماری از پروژه های مشترک پیانو وراجرز در مرحله ی طراحی باقی ماندند و به اجرا در نیامدند ، تا این که آنان درسال 1971 در مسابقه ی طراحی مرکز ملی فرهنگ و هنر ژرژ پمپیدو در پاریس برنده شدند . این پروژه در دنیای معماری همچون رویدادی کم نظیر سرو صدا کرد و هر دو طراح آن را در بالاترین رده های جهانی مطرح ساخت .

ادامه نوشته

معماری زاها حدید 2

در دست احداث

معماری های زاهاحديد

مرکز هنرهای معاصر کالگيری

کالگيری، ايتاليا

قسمت دوم

         

5 - ارتباط نمایشگاه های نوراژیک و معاصر و مسیرهای عمومی در ساختمان امتداد می یابند و همدیگر را متوقف می کنند و ساختار سیال ساختمان به وجود می آید که گونه ای از اشکال و کاربردها را می پذیرد. عناصر مورب و عمودی مسیر مناطق اختلال و آشوب را به وجود می آورند که در اين صورت انسجام بصری در بین بخش های مختلف ساختمان ایجاد می شود.

 

ادامه نوشته

معماری زاها حدید 1

در دست احداث

معماری های زاهاحديد

مرکز هنرهای معاصر کالگيری

کالگيری، ايتاليا

قسمت اول

          مرکز هنر های معاصر کالگیری

 

1 – هدف از احداث این طرح ایجاد گرهی از مبادلات فرهنگی بود که به طور همزمان به عنوان یک آگهی مرز نمای ورود به گالگیری از سمت دریا به کار می رود و به پنج چالش که به طور مختصر مطرح شده پاسخ می دهد.

 

به واسطه ارتباط مسیر داخلی با مسیرهای عمومی و جایگزینی فضاها و حفره های باز، ساختمان گستره ی عمومی خود را با شهر شریک می کند. به علاوه ساختمان به لحاظ هندسی در امتداد محور دریا تراز می گرد و شعبات خود را به سمت منطقه و استادیوم اس ایلیا امتداد می دهد که مرتبط و همگون با جایگاه خود می باشد.

ادامه نوشته

گستا و ایفل

 

گستا و ایفل (1923-1832)از اهالی بوروگندی ،زادگاه مهندسان بزرگ بسیار بود. وی عالی ترین تحصیلات ممکن را در مدرسه ی  پلی تکنیک و مدرسه ی سانترال فرانسه کرد.

برج ايفل:

برج 300 متری ايفل که برای نمايشگاه سال 1889 پاريس ساخته شد, جامع تمام تجربيات ايفل بود, تجربياتی که تاثير خصوصيات خاک و فشار باد را بر پی ها و پايه ها به وی آموخته بود. حتی خود ايفل نخست بيمناک بود که بر پا داشتن اين برج فاقد هر گونه تزيين معمول زمان در قلب پاريس سبب سکته ی «سليقه رايج» شود! اما معاون و رئيس «دفتر مطالعات» وی مهندس جوان سوئيسی موسوم به «موريس کشلن» (1946 – 1856) که محاسبات پل «گارابيت» نيز از او بود, بدين کار اصرار کرد.

ايفل در ذوق هنری خود فرزند حقيقی عصر خويش بود. خانه ی شخصی وی – به نقل قول از «بلزساندرار» شاعری از معاصرين او – پر از «مشتی کارهای شلوغ بسيار زشت نقاشی بود.» چنانکه می دانيم حتی شخصيت های خلاقه عصر ما هنوز از حدایی نحوه های فکری و روش های احساس رنجورند. در اين نکته تفاوتی بين ايفل و ديگر سازندگان بزرگ عصر ما مانند «فريسينه» و «مايار» نبود.

 

ادامه نوشته

نگرش رایت در طراحی ساختمان ها

 فرانک لوید رایت

قسمت سوم

نگرش رایت در طراحی ساختمان ها

تمایل و علاقه رایت در طراحی خانه ها به صورتی بود که وی این فضا ها را به صورت فضاهای محصور و پناهگاه مانند می ساخت این نگرش رایت در طراحی حتی در ساختمان های اداری نیز نمود چشم گیری داشت .تا بدان جا که در ساختمانهای اداری کمپانی صابون سازی لارکین (بافلو 1904) و کمپانی واکس سازی جانسن در (راستین 1939) به صورت بارزی نمایان بود .دو ساختمان ذکر شده در فاصلهء بیست سال از هم ساخته شدند و از حیث سیما با هم متفاوتند اما با کمی دقت در شیوهء طراحی آنها میتوان یافت که هر دو از یک دیدگاه و ایدهء معمارانه پیروی می کنند . با نگرش عمیق در این کارها می توان شناختی بیشتر از معماری بزرگ همچون رایت بدست آورد .معماری که ایده های شگرف خود را با هنر معماری جاودان ساخت ، آری (معماری هنر ایده)ایدهای بی نظیر با هنر معماری در آمیخت و زیبایی را خلق کرد.

ساختمان کمپانی واکس سازی جانسن:

در ساختمان اداری این کارخانه که طی سال های 39-1937 ساخته شدههمچون کارهای گذشتهء رایت (ساختمان اداری لارکین)از مجموعه ی فضاهای مستقل تشکیل شده است .کل مجموعه در یک طبقه احداث شد و یکی از علل شهرت این ساختمان ستون های عجیبی بود که در آن قرار گرفت :ستون هایی قارچ مانند .ذکر این نکته لازم است که توجه اصلی خود رایت در این ساختمان معطوف به ورود نور طبیعی به داخل آن و روشنایی آن بود.این ساختمان در مرکز شهر راستین بنا شده بود .

 

ادامه نوشته

معماری آلی

قسمت دوم

  این مقاله قصد دارد تا به رویکرد معماری آلی از دیدگاه  رایت اشاره کند.

از آغاز تاريح در زمينه ي هنر و معماري كوشش بشر براي به نظم آوردن و تفوق بر محيط خود به دو صورت مشخص بروز كرده است: هندسي و آلي يكي منطقي و قابل محسابه، ديگري (با مقياس هاي منطقي موجود) غير قابل محاسبه. شواهد اين دو نحوه ي متقاوت كار براي حل مسائل در تمام فرهنگ هاي جهان، چه كهن و چه تازه وجود دارد. از آغاز تمدن شهرهائي بوده اند كه براساس نقشه هاي منظم انديشيده اي گسترش يافته اند و شهرهائي كه به حالت طبيعي چون رشد يك درخت توسعه يافته اند. يونانيان قديم معابد خود را كه داراي تناسبات هندسي بودند. سر به آسمان جنوبي كشيده و بر بالاي تپه هاي سنگي «اكروپليس» بنا نهادند. دهكده هاي جزاير يونان كه بر رأس تپه ها بنا گشته اند با ساختمانهاي سنگي سپيد خود از دور شناختني هستند زيرا كه شكل منظم و ديوارهاي سپيد اين دهكده ها كه به شيوه ي هندسي شكل يافته و بنا گشته اند در تضادي آشكار با مناظر طبيعي اطراف خود هستند.

 

ادامه نوشته

فرانک لوید رایت

 

چند وقت قبل در هین مرور صفحات وب(فارسی)با نکتهء عجیب و البته قابل تاملی روبه روشدم با کمی دقت میتوان فهمید که مطلب جامعی در صفحات وب فارسی در مورد «فرانك لويد رايت» سلطان معماری قرن بیستم خالق آثاری ارزشمند همچون( خانه های سان تاپ –رویال هتل-ساختمان لارکین و.....)به چشم نمی خورد. در یک مجموعهء سریالی از مقالات سعی بر آن دارم تا گوشه ای از هنر این معمار بزرگ را پاس دارم.

قسمت اول

«رايت» و بسط معماري در آمريكا

بي ترديد «فرانك لويدرايت» از ميان تمام معماران معاصري كه كارشان از قرن نوزدهم آغاز شد دور انديش تر بود. وي نابغه اي بود كه چشمه ي فياض قريحه اش هرگز به خشكي نگرائيد و استعدادش به وصف نمي آيد. كار وي از اعصار مختلف به خصوص از معماري ديرين خاور دور متاثر بود. اما نه به شيوه ي ديگر معماران قرن نوزدهم كه تقليد را بهانه ي عدم ابتكار كرده بودند بلكه مانند «ماتيس» نقاش فرانسوي كه از هنر زنگي الهام گرفت و اين الهام با درك و تاثري عميق همراه بود. با اين همه كار »رايت» بيشتر از كار هر معمار آمريكائي ديگر روحيه ي سرزمين خود را داشت. فهميدن كارهاي «رايت» محتاج مطالعه اي دقيق و عميق است و درك شخصيت قوي وي كه در هر نكته اي از كارهايش تجلي داشت به آساني ممكن نيست. اثرات قرن نوزدهم هنوز در «رايت» باقي بود اما وي به تنهايي به آن كه نقاشان و مجسمه سازان معاصر وي او را ياري كرده باشند تصوري نو در معماري آفريد.

 

                             frank lioyd wright فرانک لوید رایت

ادامه نوشته